Fiction

O zmierzchu

O zmierzchu

  • Downloads：2069
  • Type：Epub+TxT+PDF+Mobi
  • Create Date：2022-10-25 09:51:42
  • Update Date：2025-09-06
  • Status：finish
  • Author：Hwang Sok-yong
  • ISBN：8323351740
  • Environment：PC/Android/iPhone/iPad/Kindle
  • Download

Summary

Książka nominowana do Międzynarodowej Nagrody Bookera。

Park Min-u， starzejący się architekt， może mówić o sukcesie。 Jako jedynemu z grupy dzieciaków udaje mu się wyrwać z seulskich slumsów。 Na fali transformacji Korei， dzięki determinacji i wieloletniej ciężkiej pracy ostatecznie staje się właścicielem dużej firmy realizującej prestiżowe projekty。

Pewnego dnia otrzymuje niespodziewaną wiadomość od kobiety， którą kiedyś pokochał， a potem zdradził。 Pogrzebane w pamięci obrazy przyjaźni z dzieciństwa i pierwszej miłości powracają。 Min-u zaczyna wspominać świat， który wymazał z pamięci。 Uświadamia też sobie， że pomógł go unicestwić， przyczyniając się do bezwzględniej modernizacji Korei。

O zmierzchu to historia rozpisana na głosy ludzi， którzy nie mieli szans w starciu z bezdusznym kapitalizmem。 To także głęboko humanistyczna opowieść o dzieciństwie， stracie， rozliczaniu się z samym sobą i tragicznych kosztach transformacji kraju， które ponoszą najsłabsi jego mieszkańcy。

O zmierzchu w 2019 roku znalazło się na długiej liście Międzynarodowej Nagrody Bookera a w 2018 roku otrzymało francuską Nagrodę im。 Émile'a Guimeta。

Download

Reviews

Ola Al-Mokadem ，

ندمت لقراءتها، بعد مضي فترة قصيرة جدًا من الوقت لن أتذكر منها شيئًا لأنها لم تترك أثرًا بي。

Kelly ，

Enjoyment level: 4。5🌟Writing Quality: 4。5🌟Park Minwoo。 A well known architect for decades， he's just wrapped up a speech when a stranger pops up， the piece of paper in her hand holding the name and number of someone from his past。 A surprise reintroduction that sends him spiraling down the path of reflectivity - the childhood home he 'escaped' from into a life of career 'success'。 Though， he can't help but wonder now， looking back， if the 'slums' he grew up in were really all that bad， and if th Enjoyment level: 4。5🌟Writing Quality: 4。5🌟Park Minwoo。 A well known architect for decades， he's just wrapped up a speech when a stranger pops up， the piece of paper in her hand holding the name and number of someone from his past。 A surprise reintroduction that sends him spiraling down the path of reflectivity - the childhood home he 'escaped' from into a life of career 'success'。 Though， he can't help but wonder now， looking back， if the 'slums' he grew up in were really all that bad， and if the success he achieved came with too great an expense - for him， his wife and kids， the friends he left behind long ago。 Then we have Jung Woohee， a young woman working herself into exhaustion and ill health， a trade off she feels worthwhile if it means she's able to follow her dreams of theater writing and directing。 Most days she's too tired and too focused on figuring out how to pay her already overdue rent to really study her life。 Those moments do come though， especially the memories of her friend Kim Minwoo。 How they meant， how he helped her， the bond they had - one not understood by most。 The lives of Park Minwoo and Jung Woohee are linked， though we don't find out how until near the end of the book。 The writing in this one is quiet， which beautifully reinforces the solitary， reflective pathways our two characters walk through in their minds。 The pace of the story is slow， but it's a short book and wraps itself up before one can grow bored。 I didn't particularly love either of our main protagonists， nor did I definitively dislike them。 Park Minwoo definitely made some decisions that didn't quite click with my reasoning （although let's be clear， my own logic is questionable in the best of situations！）。 Jung Woohee I understood a little bit more。 Both did work hard and followed their respective dreams in terms of careers， two things which I have a lot of respect for。 All things said， I didn't finish reading this one filled with effervescent excitement or love for it， but the more time has passed， the more positive my feelings for it have grown。 The writing was just lovely， and I've already picked up another of this author's works。 。。。more

Ania （double。bookspresso） ，

Bardzo dobra i bardzo smutna rzecz。 Świetnie prowadzona dwutorowa narracja， czytelnik chce wiedzieć， jaka jest relacja pomiędzy narratorami。 Dużo nostalgii， refleksji， a w tle przemiany społeczno-gospodarcze Korei Płd。---Very good and very sad story at the same time。 Brilliant narration based on two totally different people， making the reader want to know the details of the relation beetween them。 Nostalgic and full of thoughts on cultural and economic changes in South Korea。

Książkowe_Wyliczanki ，

Ta krótka opowieść pokazuje skalę przemian w Korei Południowej， determinację ludzi i to， co zostało stracone。 Przemiany społeczne pchnęły kraj do przodu， ale kosztem całego społeczeństwa。 Wartościowa i dobra lektura。

Marta ，

This review has been hidden because it contains spoilers。 To view it， click here。 Nie wiem， jaki był powód tego， ale bardzo ciężko mi się było skoncentrować podczas czytania tej książki， mimo że jest dość krótka。 Fabuła rozwijała się bardzo powoli， język wydawał się dość nienaturalny， myliły mi się osoby i chociaż sam temat jest niesamowicie interesujący， to nie czytało mi się jej łatwo i było to dla mnie dość chaotyczne。 Jednocześnie rozumiem pozytywne opinie na tej temat， więc myślę， że ocena powinna być pomiędzy 3 i 4/5。

Sanaecozy ，

"Przeszłość poprzedniego pokolenia stała się przekleństwem i niczym karma ukształtowała teraźniejszość młodych。"Ciekawy zbieg okoliczności， niby dwie zupełnie różne sprawy， jednak tuż przed rozpoczęciem lektury byłam na wizycie u lekarza， który powiedział mniej więcej coś takiego， że to przykre， iż w aktualnych czasach rozwój technologii przepłacam własnym zdrowiem。。。Postęp cywilizacji， znikająca przeszłość， miejsca， które pozostają wyblakłym wspomnieniem， ludzie， którzy poszli w różne strony。 "Przeszłość poprzedniego pokolenia stała się przekleństwem i niczym karma ukształtowała teraźniejszość młodych。"Ciekawy zbieg okoliczności， niby dwie zupełnie różne sprawy， jednak tuż przed rozpoczęciem lektury byłam na wizycie u lekarza， który powiedział mniej więcej coś takiego， że to przykre， iż w aktualnych czasach rozwój technologii przepłacam własnym zdrowiem。。。Postęp cywilizacji， znikająca przeszłość， miejsca， które pozostają wyblakłym wspomnieniem， ludzie， którzy poszli w różne strony。 Czas biegnie bezlitośnie， młodość blednie， a pewne pragnienia popadają w zapomnienie， jednak czy czasem nie przywołujemy ich w pamięci？ Nie zastanawiamy się nad tym jak mogliśmy lepiej coś rozegrać？ W którym momencie popełniliśmy ten błąd， który sprowadził nas w miejsce， w którym jesteśmy？ Mnie się zdarza。 "Śnimy o wciąż niespełnionych pragnieniach， gdy ich prawdziwa natura， niby jawa， wyłania się na wierzch， by zaraz znów przemienić się w sen i rozpłynąć całkowicie。 "O zmierzchu to nostalgiczna opowieść o wpływie bezdusznego postępu na nasze życie。 I wcale nie jest on pozytywny， mimo całej poprawnej otoczki ma mroczne kulisy。 Główny bohater wspomina zamierzchłe czasy swojej młodości， dzielnicę slumsów， w której się wychował， z której udało mu się uciec。 Jest architektem， więc w dużej mierze miał wpływ na otaczające go zmiany。 Odnalazłam w tej historii sporo mądrości， sporo odnośników do własnego samopoczucia， do własnych przemyśleń。 A takie książki działają na mnie sto razy bardziej， ale to chyba zrozumiałe。 Podobał mi się jej każdy element， bezpośredniość autora - tak， życie nie jest usłane różami， niezależnie， gdzie się znajdujemy; przeskoki czasowe; elementy łączące wszystkie historie w całość; brutalność istnienia; przedstawienie różnych sposobów przetrwania czy po prostu to co z nami zostaje po jej zamknięciu - coś co wszyscy wiemy， ale do czego już przywykliśmy， w końcu "takie jest życie"， prawda？ Ode mnie 8/10。 Świetna i mocna książka， bardzo polecam。 "Czy to zachłanne z mojej strony， że chciałabym równie mocno zapisać się w czyjejś pamięci， być dla kogoś osobą równie znaczącą？"Przeczytałam ją w ramach współpracy barterowej z wydawnictwem Bo。Wiem。 。。。more

Pi ，

Smutny dwugłos o życiu， które mija i o świecie， który się zmienia。 Hwang Sok-Yong uderza w delikatne struny， we wrażliwe miejsca i zadaje ból。 Boli - bo każdy choć trochę rozumie problemy bohaterów。 Jest to mroczna wizja， bardzo realistyczna， ale jednocześnie poetycka， bo stara się w bezduszności dostrzec człowieka i obronić jego człowieczeństwo。 Pisarz pięknie oddaje kruchość naszego istnienia， naszą delikatność。 Hwang pisze o ludziach， jak o harfie， która gra piękne dźwięki， ale tylko， gdy dot Smutny dwugłos o życiu， które mija i o świecie， który się zmienia。 Hwang Sok-Yong uderza w delikatne struny， we wrażliwe miejsca i zadaje ból。 Boli - bo każdy choć trochę rozumie problemy bohaterów。 Jest to mroczna wizja， bardzo realistyczna， ale jednocześnie poetycka， bo stara się w bezduszności dostrzec człowieka i obronić jego człowieczeństwo。 Pisarz pięknie oddaje kruchość naszego istnienia， naszą delikatność。 Hwang pisze o ludziach， jak o harfie， która gra piękne dźwięki， ale tylko， gdy dotykana jest przez czułego opiekuna。 Tutaj nawet rozpacz jest cicha， jakby bała się swego płaczu， jakby w swej beznadziejności chciała być mimo wszystko grzeczna， jakby pomimo katastrofy， nie chciała nikomu przeszkadzać。 Podoba mi się narracja pierwszoosobowa - jest pełna， konkretna， mocna。。。 Jej głos， jego głos - jest w tym miłość， ale nie do siebie nawzajem， a do przeszłości。 O ZMIERZCHU， to romans， to list miłosny do wszystkiego， co minęło - i nie wróci。 Świat， w którym bohater dorastał zniknął。。。 ludzie też się zmienili， niektórzy umarli， lub umierają teraz， w tej chwili。 Agonia ludzkości， ludzi - jako ludzi， jako pięknych bytów， wolnych。。。 biednych， ale znających swoje miejsce。 Ci ludzie zamienili stare na nowe， biedę na bogactwo， zapłacili za luksus bycia ważnym。 W takim świecie można się zgubić， można przestać chcieć， I z czym zostają nasi bohaterowie？ Z nieznośnym odbicie w lustrze， z pustką， z modną współczesnością。 Takie życie prowadzi do tragedii - nie tylko tragedii jednostki， ale tragedii wielu， tragedii narodu， narodów， milionów istnień， które zainwestowały w "rozwój"。Seria z Żurawiem， to zawsze dobry wybór。 Wydawnictwo UJ bo。wiem prezentuje zaskakujące i zawsze wartościowe pozycje。 Polecam zerknąć i spróbować - może być smutno。。。 ale będzie warto。 spotkałem Cię kiedyś - dzisiaj zostało mi pamiętać 8/10Seria z Żurawiem bo。wiemWydawnictwo Uniwersytetu jagiellońskiego 。。。more

Wojciech Szot ，

- Skoro nie można z tego wyżyć， to po co się tym zajmujesz - pyta Jeong U-hui， początkującą scenarzystkę i reżyserkę właściciel sklepu spożywczego， w którym dwudziestoośmiolatka zarabia na swoje marzenia。 “Było to najgorzej płatne z wszystkich zajęć， których się dotąd podejmowałam， a dla osób niewiedzących， co począć z wolnym czasem， mogło być także śmiertelnie nużące - mówi narratorka。W “O zmierzchu”， powieści koreańskiego pisarza Hwang Sok-Yonga narratorów będzie kilku， a ich opowieści złożą s - Skoro nie można z tego wyżyć， to po co się tym zajmujesz - pyta Jeong U-hui， początkującą scenarzystkę i reżyserkę właściciel sklepu spożywczego， w którym dwudziestoośmiolatka zarabia na swoje marzenia。 “Było to najgorzej płatne z wszystkich zajęć， których się dotąd podejmowałam， a dla osób niewiedzących， co począć z wolnym czasem， mogło być także śmiertelnie nużące - mówi narratorka。W “O zmierzchu”， powieści koreańskiego pisarza Hwang Sok-Yonga narratorów będzie kilku， a ich opowieści złożą się na niemal epicką， choć oszczędną w słowach， historię współczesnej Korei - kraju， w którym awans społeczny oznacza często zerwanie z rodziną， ceną za realizację marzeń jest praca w nieludzkich warunkach i coraz więcej osób trafia na “społeczny margines” przez zwykły przypadek。Słownik podpowiada mi， że zamiast “koreańskiego” powinienem napisać “ukraińskiego”。 Cóż， algorytm doskonale wie， że nie jest u mnie codziennością lektura książek koreańskich pisarzy。 Już po dwóch rozdziałach “O zmierzchu” najbardziej obawiałem się， że te pozornie niezwiązane ze sobą historie， w którymś momencie się połączą， a ja - nieprzyzwyczajony do zapamiętywania bohaterów o jakże dźwięcznych imionach i nazwiskach - będę zmuszony do rozpisania sobie diagramu łączącego poszczególne postaci。Na szczęście Sok-Yong w kapitalny sposób， stosując różnorodne formy pierwszoosobowych narracji， przeprowadza czytelników przez gąszcz wydarzeń， których głównym bohaterem jest Park Min-u， starszy architekt， właściciel firmy projektowej， który pewnego dnia dostaje wiadomość od Cha Sun-y， swojej dawnej miłości。 Dziewczyny ze sklepu z makaronami。Zanim Park Min-u stał się człowiekiem zamożnym， mieszkał w ubogiej dzielnicy Seulu， gdzie codzienna przemoc łączyła się z wyzyskiem i szukaniem szansy na lepszą przyszłość。 Dzisiaj stać go na opłacenie córce studiów medycznych w Stanach Zjednoczonych， jednak wiadomości od Sun-y sprawiają， że sięga pamięcią do młodości i - razem z innymi narratorami i narratorkami tej naprawdę wspaniale ułożonej książki - pokazuje w jaki sposób pokolenie ludzi， którzy uwierzyli w projekt modernizacji Korei， zniszczyło swój kraj。 A na pewno jego krajobraz。“Już dawno doszedłem do wniosku， że ludziom i światu nie można ufać。 Po pewnym czasie ludzkie pragnienia przefiltrowują nasz system wartości， zatrzymując tylko nieliczne cechy - większość zostaje porzucona bądź zmieniona tak， aby odpowiadać naszym priorytetom。 Nawet drobne pozostałości naszych ideałów zostają upchnięte w piwnicy wspomnień niczym używane w przeszłości， stare przedmioty。 （。。。） Koniec końców o wszystkim decydują pieniądze i władza”。 To cytat z samego początku powieści Sok-Yonga， który definiuje opowiadaną w książce historię。 Ten kalejdoskop postaci i wydarzeń， których opowieści powoli się zazębiają， robi wrażenie również niezwykłą umiejętnością uniwersalizacji koreańskich doświadczeń。 Nie trzeba mieć szczególnie dużej wiedzy o Korei， by zrozumieć powieść Sok-Yonga， a niektóre detale doskonale objaśniają przypisy。Pisząc o przeszłości， wymyślając bohatera， który wspomina dawne życie i do tego krytycznie ocenia to， co z nim zrobił， łatwo popaść w nostalgię i sentymentalizm。 W “O zmierzchu” nie ma ani jednego， ani drugiego。 Jest za to filozoficzna medytacja starszego， mądrego człowieka i rzetelny， momentami nieomal reporterski opis codzienności mieszkańców koreańskich miast。 Sok-Yong doskonale pisze o architekturze i jej wpływie na kształtowanie rzeczywistości， dużo uwagi poświęca problemom z wynajmem mieszkań， nieuczciwymi pracodawcami， ale też emocjonalnej pustce， którą w kapitalizmie próbujemy wypełnić pracą i marzeniami o sukcesie。 Czyni to “O zmierzchu” książką o cierpieniu， które człowiek zadaje samemu sobie wierząc w modernizacyjny sen。Nie chcąc zdradzać zakończenia dodam， że Sok-Yong gra z osobami czytającymi formą， nie wszystko okaże się tu prawdą， a zaskakująco dynamiczny finał będzie kontrastował z powoli rozwijającą się akcją tej naprawdę wspaniałej powieści。“O zmierzchu” jest powieścią z oczywistym przesłaniem napisaną w nieoczywisty sposób。 Jej bohaterów wypełnia smutek i - niezależnie od tego， czy odnieśli sukces， czy walczą o przetrwanie - nihilistyczne poczucie pustki。 Jednak Sok-Yong pokazuje też， że może najważniejsze jest po prostu być przyzwoitym człowiekiem， kochać i dbać o relacje？ Tylko jak to zrobić w czasach wciskających nam utopijną wizję rozwoju， sukcesu， domu z garażem？ I choć to podsumowanie brzmi trochę sentymentalnie i może nawet romantycznie， to “O zmierzchu” jest nad wyraz trzeźwą powieścią。 Może kiedyś zmądrzejemy， mówi nam koreański pisarz。 I chyba nie do końca w to wierzy。Przełożyła Dominika Chybowska-Jang。 Tłumaczka opatrzyła książkę przypisami。 。。。more

Carolyndolly ，

Dziwny wybór jak na serię z żurawiem ale i like it picasso 🤨

ReaderInSeattle ，

Content warning: sexual assault， suicide。

Libby ，

Thought provoking progress and ambition vs family and neighborhood ties that form who we are。 Well written and very engrossing。

Mar ，

This was very different to what I usually read （romance， young adult， fantasy）， but I liked it a lot and it made me cry so much。 I didn't expect it to be so sad， but it was very eye opening to what has happened and is happening in South Korea。 I loved the criticism and I would love to read more about this topic。 This was very different to what I usually read （romance， young adult， fantasy）， but I liked it a lot and it made me cry so much。 I didn't expect it to be so sad， but it was very eye opening to what has happened and is happening in South Korea。 I loved the criticism and I would love to read more about this topic。 。。。more

Roshni Shah ，

I was just flicking through each page not really knowing where things were going or why some things were being said。 But 150 pages in， this book hits you in the gut。 It brings about all these unexpected emotions as you start to feel the emotions of the protagonists and appreciate the themes of: urbanisation， privilege and poverty， loneliness and loss。

Jo Zee ，

I literally cried in public because of this book。 It’s so harrowingly sad and amazingly written， and it just has so much nuance。 10/10 recommend

Rhiannon ，

very melancholy :（

Happy ，

This is heartbreaking。It is a story filled with melancholy， of what-ifs， regrets and lots of questions that we dared not ask ourself。 At Dusk is a story of a lonely man who went back to examine his past after receiving an email from a childhood friend， whom at one point in his life， was someone he fantasized。This is also tackles the social issue on urban redevelopment in South Korea and how it changed the landscape and pushed people away from the villages they claimed their home。Some reviews say This is heartbreaking。It is a story filled with melancholy， of what-ifs， regrets and lots of questions that we dared not ask ourself。 At Dusk is a story of a lonely man who went back to examine his past after receiving an email from a childhood friend， whom at one point in his life， was someone he fantasized。This is also tackles the social issue on urban redevelopment in South Korea and how it changed the landscape and pushed people away from the villages they claimed their home。Some reviews say that they cannot find the connection between Minwoo and Jung Woohee。 。。。more

dayoung ，

i picked up this book at the library because i thought the cover was pretty， but i was pleasantly surprised by what i found inside。 a few descriptors: quiet， melancholy。 the two narrators are seemingly entirely unrelated， but we start to explore the threads that connect each character with the rest。 the contrast struck between passion and apathy， old and new really stood out to me。 the only reason i won’t give this five stars is that it was a bit difficult to differentiate the narrative voices a i picked up this book at the library because i thought the cover was pretty， but i was pleasantly surprised by what i found inside。 a few descriptors: quiet， melancholy。 the two narrators are seemingly entirely unrelated， but we start to explore the threads that connect each character with the rest。 the contrast struck between passion and apathy， old and new really stood out to me。 the only reason i won’t give this five stars is that it was a bit difficult to differentiate the narrative voices at first， and the ending seemed a bit contrived compared to the rest of the work。 however， i look forward to reading more korean literature， hopefully eventually in the original language！ 。。。more

Allison ，

3，5⭐️Hwang Sok-yong nos atrapa en una historia que nos mantiene atentos no solo sobre los hechos， sino por su forma de narrar。 Nos encontramos con un vecindario humilde， y a través de las memorias de los personajes， vemos como esos espacios y su gente van mutando y desapareciendo。El libro tiene un tinte nostálgico。 Provoca añoranza por los años simples de la niñez y adolescencia， aún retratándolo por medio de personajes que no la tuvieron tan fácil。 Aún así， no recae en el camino del afortunado 3，5⭐️Hwang Sok-yong nos atrapa en una historia que nos mantiene atentos no solo sobre los hechos， sino por su forma de narrar。 Nos encontramos con un vecindario humilde， y a través de las memorias de los personajes， vemos como esos espacios y su gente van mutando y desapareciendo。El libro tiene un tinte nostálgico。 Provoca añoranza por los años simples de la niñez y adolescencia， aún retratándolo por medio de personajes que no la tuvieron tan fácil。 Aún así， no recae en el camino del afortunado que logra cambiar su estatus social， sino que cuestiona ese progreso y nos muestra que no siempre es posible， haciendo que reflexionemos sobre si es realmente necesario para ser felices。 Es un libro con un foco muy fuerte en los espacios urbanos， y habla bastante de construcción， pero no deja de lado lo emotivo de los personajes atravesados por esos temas ♡Me resultó un poco confusa la narración， porque no identificaba los narradores， pero seguí leyendo y todo se aclaró。 Incluso sentí esta falta de explicitud como parte de las intenciones del autor por fomentar que todo quede claro al final。 。。。more

saïd ，

『해질무렵』 par Hwang Sokyeong （황석영）。 Traduction française de Choi Mikyung （최미경） et Jean-Noël Juttet。 Malheureusement， je n'ai pas du tout aimé ce roman。 La traduction n'était pas terrible， et ce n'est pas comme si je n'avais jamais rien aimé de cet auteur， mais dans ce cas， tout simplement je m'en foutais。 『해질무렵』 par Hwang Sokyeong （황석영）。 Traduction française de Choi Mikyung （최미경） et Jean-Noël Juttet。 Malheureusement， je n'ai pas du tout aimé ce roman。 La traduction n'était pas terrible， et ce n'est pas comme si je n'avais jamais rien aimé de cet auteur， mais dans ce cas， tout simplement je m'en foutais。 。。。more

Kat ，

I don't think I can rate this， and it's completely my fault。 This poor book fell victim to the 'thin emergency book' syndrome。 I needed a book that would fit in my handbag and that I could bring on a solo lunch date but it's always the same story: As soon as I get home， I return to my original read - most likely a heavy brick of an epic multi-volume saga - and the poor thin emergency book sits on my nightstand for weeks and weeks before I put it back on the shelf because I barely remember what I I don't think I can rate this， and it's completely my fault。 This poor book fell victim to the 'thin emergency book' syndrome。 I needed a book that would fit in my handbag and that I could bring on a solo lunch date but it's always the same story: As soon as I get home， I return to my original read - most likely a heavy brick of an epic multi-volume saga - and the poor thin emergency book sits on my nightstand for weeks and weeks before I put it back on the shelf because I barely remember what I read。 After it almost fell victim to the thin book syndrome for the SECOND TIME， I was determined to finally finish read it。 I kind of battled through it in between other reads， and now I regret it because I don't think I got very much out of it。 I would say 'I will re-read in the future when I can give it my full attention' but， honestly， I think it's jinxed somehow and I better just move on。 。。。more

LaNasBuchclub ，

„Dämmerstunde“ von Hwang Sok-Yong ist ein ruhiger， melancholischer Roman， der die Hoffnungen， Träume und tiefgreifenden Erkenntnisse innerhalb einer Gesellschaft erforscht， welche ihre sozialschwachen Mitglieder rücksichtslos unter Wirtschaftswachstum und Modernisierung zu begraben pflegt。 Hwang Sok-Yong ist ein außergewöhnlicher Geschichtenerzähler und erschafft hier ein hervorragendes und generationsübergreifendes Bild der sozialen Strukturen in der Megametropole Seoul。 Erzählt wird die Geschi „Dämmerstunde“ von Hwang Sok-Yong ist ein ruhiger， melancholischer Roman， der die Hoffnungen， Träume und tiefgreifenden Erkenntnisse innerhalb einer Gesellschaft erforscht， welche ihre sozialschwachen Mitglieder rücksichtslos unter Wirtschaftswachstum und Modernisierung zu begraben pflegt。 Hwang Sok-Yong ist ein außergewöhnlicher Geschichtenerzähler und erschafft hier ein hervorragendes und generationsübergreifendes Bild der sozialen Strukturen in der Megametropole Seoul。 Erzählt wird die Geschichte aus zwei wechselnden Perspektiven。 Zum einen lernen wir die junge Theaterregisseurin Uhi kennen， die sich mit ihren ausbeuterischen Jobs gerade so über Wasser halten kann。 Ihr Leben führt sie täglich an den Rand der Resignation， aber sie hat einen Traum， den sie mit eiserner Entschlossenheit verfolgt。 Und dann gibt es noch Bak Minu， der trotz aller Widrigkeiten alles und noch mehr erreicht hat， das er wollte。 Doch der alternde Architekt findet Anlass auf sein Leben und seine Entscheidungen zurückzublicken， seine Verantwortung gegenüber der Gesellschaft in einem neuen Licht zu sehen und beginnt schließlich zu hinterfragen， ob der Preis für seine erfolgreiche Karriere nicht doch zu hoch gewesen ist。 Es sind zwei vollkommen unterschiedliche Lebenswege; zwei Personen， die sich unter normalen Umständen wohl nie begegnet wären。 Aber die Begegnung mit einer alten Liebe und einer neuen Freundin führen diese beiden Wege auf überraschende Weise zusammen。 „Dämmerstunde“ war mein erster Roman von Hwang Sok-Yong und ich habe ihn als anspruchsvolle， aber auch sehr einnehmende Lektüre empfunden。 Je länger ich über den Inhalt und das Gelesene nachdachte， umso mehr gefiel er mir。 In seiner Erzählweise ist das Buch sehr direkt und fast schon herausfordernd Nüchtern。 Das hat es mir gerade zu Anfang etwas erschwert， Zugang zu den Figuren und der Erzählung zu bekommen。 Der Schreibstil unterscheidet sich doch sehr von westlicher Literatur und für jemanden， der wenig bis kaum Literatur aus dem Asiatischen Raum liest， kann dieses Ungewohnte schnell zur Hürde werden。 Lässt man sich aber möglichst unvoreingenommen auf diesen schnörkellosen und geradlinigen Schreibstil ein， fällt es sehr leicht， sich von den Worten davontragen zu lassen。 Ich habe eine Weile gebraucht， bis ich ins Buch hineingefunden habe， wurde dann aber von der Atmosphäre und Entwicklung irgendwann gepackt。 Der Autor lässt sich Zeit mit seinen Figuren， baut ihre Welt und ihren Werdegänge in hingebungsvoller Ausführlichkeit aus und auch wenn ich zu den Charakteren keine wirklich emotionale Bindung aufbauen konnte， haben mich ihre Lebensgeschichten sehr berührt und mitfühlen lassen。 Eingangs war es etwas schwer， die vielen Namen einzelner Figuren auseinander- und dabei den Überblick zu behalten， aber auch das Problem hat sich mit der Zeit gelegt。 Am meisten und wohl auch am nachhaltigsten hat mich aber die subtile Auseinandersetzung mit den gesellschaftlichen Missständen innerhalb der Südkoreanischen Gesellschaft beeindruckt。 „Dämmerstunde“ erzählt die Geschichten individueller Figuren und zeichnet damit ein eindringliches und äußerst realistisches Bild einer ganzen Gesellschaft。 In seinem Nachwort schreibt der Autor: „（。。。） Reue und Scham einer ganzen Gesellschaft: Beides prägt uns。 Ist man aber mittendrin im Geschehen， ist einem nie ausreichend bewusst， wie eng das Individuelle und das Gesamtgesellschaftliche immer schon zusammengehören。“ Man muss eine Menge zwischen den Zeilen des Romans lesen， um zu begreifen， wie sehr er von diesem Gedanken durchdrungen ist。 Mir hat sehr gefallen， dass das ein Buch ist， welches einem nicht auf Anhieb all seine Geheimnisse verrät， sondern einem als Leser auch einiges an Überlegungen abverlangt。 Generell würde ich sagen， dass „Dämmerstunde“ vielleicht nicht Jedermanns Buch ist und ein gewisses Maß an Aufgeschlossenheit von seinen Lesern verlangt。 Wer allerdings wieder einmal Lust auf eine anspruchsvollere Lektüre hat， sollte an dieser definitiv nicht vorbeigehen。 Mir hat das Buch gut gefallen und ich kann es daher auch guten Gewissens empfehlen。 。。。more

carmen ，

has literally anyone else read this

Lulu Chatterjee ，

I enjoyed this。 It was sad

Mirjam ，

https://www。goodreads。com/review/show。。。 https://www。goodreads。com/review/show。。。 。。。more

georgina ，

“We needed the props and people that we’d made together to pacify us endlessly， to tell us that we’d made the right choice in the end。 I， too， was just one small piece of the machine， just another cog that had narrowly managed to find comfort in their midst。”

Amy ，

This was pretty interesting， but it never really gripped me。 Both narrators didn't stand out to me， especially Minwoo。 All of his chapters felt， not boring， but empty。 I think that's the best way to describe this story。 Empty with nice prose。 This was pretty interesting， but it never really gripped me。 Both narrators didn't stand out to me， especially Minwoo。 All of his chapters felt， not boring， but empty。 I think that's the best way to describe this story。 Empty with nice prose。 。。。more

julieta ，

Me gustó mucho por la manera en apariencia tan simple en que está escrito。 La historia te deja con mucho que pensar sobre las diferencias económicas entre las personas， la corrupción， y cómo esta afecta la vida de personajes que no parecen estar conectados entre sí。 También habla sobre la ambición y la soledad。 “En los años ochenta， cuando la asfixiante pobreza empezaba a darle un respiro a la mayoría de la gente， el desánimo y la resignación se enquistaron en la vida diaria y las pequeñas herid Me gustó mucho por la manera en apariencia tan simple en que está escrito。 La historia te deja con mucho que pensar sobre las diferencias económicas entre las personas， la corrupción， y cómo esta afecta la vida de personajes que no parecen estar conectados entre sí。 También habla sobre la ambición y la soledad。 “En los años ochenta， cuando la asfixiante pobreza empezaba a darle un respiro a la mayoría de la gente， el desánimo y la resignación se enquistaron en la vida diaria y las pequeñas heridas comenzaron a hacer callo。 Es como tener un callo en el dedo del pie， incómodo y pensando que debes quitártelo， pero al final de acostumbras y pasa a ser parte de tu cuerpo。 Solo de vez en cuando eres vagamente consciente de ese intruso que tienes dentro del calcetín。" Igual confieso que a momentos me puso un poco nerviosa la traducción tan "españolizada"， hay una escena medio fuerte de una paliza entre pandilleros de un barrio， y me cuesta imaginar a un coreano furioso diciendo “denunciadme si queréis。 Si vais a meteros en el barrio de otro， deberíais presentaros e intentar ir de amigos， capullos。 ¿Te estás burlando de mi， acompañado de estos chavales？" 。。。more

Astrid J ，

It was good - raw and honest， without being boring。 the aspects of real life kept readers on their toes。

simu ，

"Like a rusted locomotive collapsed among ruins in a field covered in weeds and wildflowers， his burial was not yet over。""They reminded me of the tiny mammals who cower among the beasts of prey deep in the jungle and must survive on their wits alone。""All you have to do is love someone， she said。 It doesn't;t matter if you're rich or poor。 Everyone acts like everything is fine， but on the inside， we're all lonely。 It's always the same for people like us。 Nothing gets better， and nothing ever ch "Like a rusted locomotive collapsed among ruins in a field covered in weeds and wildflowers， his burial was not yet over。""They reminded me of the tiny mammals who cower among the beasts of prey deep in the jungle and must survive on their wits alone。""All you have to do is love someone， she said。 It doesn't;t matter if you're rich or poor。 Everyone acts like everything is fine， but on the inside， we're all lonely。 It's always the same for people like us。 Nothing gets better， and nothing ever changes。" 。。。more

Allison Olsson ，

"At Dusk" by Hwang Sok-yong is a beautiful novel。 The character's stories are woven through the recent history of South Korea。 Industrialisation， the role of women， the fragmentation of Korean society and the grinding poverty which plagues many people are some of the themes in this thought-provoking and literary work。 Reading this novel， I feel the deep love the author has for his country and its people。 I was drawn along by his characters and their lives。 It might be a short novel but Hwang Sok "At Dusk" by Hwang Sok-yong is a beautiful novel。 The character's stories are woven through the recent history of South Korea。 Industrialisation， the role of women， the fragmentation of Korean society and the grinding poverty which plagues many people are some of the themes in this thought-provoking and literary work。 Reading this novel， I feel the deep love the author has for his country and its people。 I was drawn along by his characters and their lives。 It might be a short novel but Hwang Sok-yong packs a lot into its 188 pages。 I highly recommend this book。 。。。more

Reference

google book https://www.google.com/search?tbm=bks&q=O zmierzchu

hathitrust digital library https://babel.hathitrust.org/cgi/ls?q1=O zmierzchu&field1=ocr&a=srchls&ft=ft&lmt=ft

The British Library https://bll01.primo.exlibrisgroup.com/discovery/search?query=any,contains,O zmierzchu&tab=LibraryCatalog&search_scope=Not_BL_Suppress&vid=44BL_INST:BLL01&lang=en&offset=0